Σελίδες

23 Αυγ 2012

Τολμάς να αμφισβητήσεις τα δικά σου δόγματα



Εδώ είναι μερικές αλήθειες που ο νους σου δεν ξέρει να διαχειριστεί, ούτε μπορεί να αποδεχθεί.

 Δεν είμαστε «ένα» με όλους τους άλλους. Είμαστε ξεχωριστά και διαφορετικά όντα που δεν μπορούν να είναι «ένα» ή το ίδιο με τα πάντα.

 Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη σε αυτόν κόσμο. Μπορούμε να έχουμε ειρήνη μέσα μας, με τον εαυτό μας, με κανέναν άλλον.

 Δεν υπάρχουν οι σχέσεις. Η μοναδική σχέση που έχουμε είναι αυτή που διατηρούμε ασυνείδητα με το εγώ μας. Αν δεν το αναγνωρίσουμε αυτό και το αποδεχθούμε ως αλήθεια, καμία άλλη σχέση δεν είναι αληθινή, ούτε εφικτή.

 Δεν μπορούμε όλοι να έχουμε αφθονία. Μερικοί μπορούν και έχουν, άλλοι δεν μπορούν και δεν έχουν. Η αφθονία είναι για τους γενναίους, για εκείνους που είναι απόλυτα αφοσιωμένοι στην επιθυμία της καρδιάς τους.

 Μπορείς να υπηρετείς τους άλλους ή τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να έχεις ούτε να κάνεις και τα δύο.

 Εφόσον δεν αναγνωρίζεις ούτε αποδέχεσαι αυτές τις αλήθειες ως πραγματικές, δεν ελευθερώνεσαι ποτέ από την εικονική πραγματικότητα στην οποία προσπαθείς τόσο σκληρά να ενταχθείς αλλά δεν καταφέρνεις να βρεις σε αυτήν την ευτυχία, την ικανοποίηση και την ειρήνη. 

Μέχρι να τολμήσεις να βιώσεις την πραγματικότητα των αντιθέτων, μέχρι να επιλέξεις την πλευρά στην οποία θέλεις να βρίσκεσαι (τη μία πλευρά έναντι της άλλης που δεν επιλέγεις), δε θα μπορέσεις να συλλάβεις την πραγματική έννοια της ενοποίησής των αντιθέτων, της ισορρόπησής τους και τη σημασίας της συν-ύπαρξής  τους. Θα βρίσκεσαι μονίμως σε διχασμό. Πότε θα σε τραβά η μία ή η άλλη πλευρά, ενώ εσύ θα προσπαθείς απεγνωσμένα να πλησιάσεις την αντίθετη.

Μη σε ξεγελούν εκείνοι που θέλουν να σε πείσουν ότι μπορείς μαγικά να υπερβείς αυτό το στάδιο διαχωρισμού της συνειδητότητας και να εισέλθεις σε έναν «παραδεισένιο κόσμο αγάπης, γαλήνης και ενότητας, όπου τα πάντα είναι ένα». Είναι απλά μια θεωρία και παραμύθια για παιδιά που οι αδύναμοι και όσοι βρίσκονται σε άγνοια έχουν επινοήσει για να δικαιολογήσουν το φόβο και την αδράνεια της συνειδητότητας, ενώ οι ίδιοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι και φυλακισμένοι.

 Δεν είσαι θεός. Σταμάτα να προσπαθείς να μιμηθείς κάτι που ούτε μπορείς να καταλάβεις. Δεν μπορείς να αλλάξεις κανέναν και τίποτα στον κόσμο, όσο αλαζονικός κι αν είσαι.

Αλλά μπορείς να στεφθείς «βασιλιάς» του δικού σου κόσμου. Μπορείς να χτίσεις το δικό σου βασίλειο αφθονίας και αυτός είναι ο δικός σου πειρασμός (ή μήπως είναι το εκ γενετής δικαίωμά σου, η μοναδική σου πρόκληση που έχει χειραγωγηθεί έξυπνα, ώστε να φαίνεται σαν αμαρτία;). Ψάξε βαθύτερα μέσα σου και γίνε απόλυτα ειλικρινής με τον εαυτό σου, για πρώτη φορά στη ζωή σου. 

Παραδέξου ότι αυτή είναι η βαθύτερη επιθυμία και η βαθιά κρυμμένη ανάγκη σου, πίσω από όλα αυτά που καταδικάζεις και κρίνεις, απλά επειδή  πιστεύεις ότι δεν μπορείς εσύ να έχεις τόση δύναμη. Το να προσπαθείς να καταπιέζεις ή να κρύψεις τον κρυφό πόθο σου, απλά σε κάνει να μοιάζεις με λύκο μεταμφιεσμένο σε πρόβατο, ενόσω συνεχίζεις να πολεμάς μάχες που είναι εξαρχής χαμένες, γιατί βασίζονται σε ψεύτικη δύναμη, σε ψεύτικες αρχές, σε προφάσεις και σε ρόλους που εσύ θέλεις να πείσεις τους άλλους ότι είναι «η αλήθεια» (επειδή έχεις κατηγορήσει τον εαυτό σου για την «πτώση» σου).

 Ξύπνα και ανέλαβε τη θέση σου. Δεν είσαι μυρμήγκι. Είσαι γίγαντας. Αλλά μόνο αν δε φοβάσαι τη δύναμη! Υπάρχουν κανόνες και θα χρειαστεί να τους σέβεσαι. Γίνε καλός παίκτης και άσε πίσω σου όλα τα δόγματα και τις θεωρίες. ΜΠΟΡΕΙΣ να τα έχεις ΟΛΑ!

4 σχόλια:

  1. Φίλη μου, δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό που προτείνεις.
    Ποιά είναι η δύναμη στην οποία αναφέρεσαι η οποία θεωρείται αμαρτία και ποιά είναι η σύνδεση με το να αποδεχτείς οτι:

    Δεν είμαστε «ένα» με όλους τους άλλους. Είμαστε ξεχωριστά και διαφορετικά όντα που δεν μπορούν να είναι «ένα» ή το ίδιο με τα πάντα.


    Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη σε αυτόν κόσμο. Μπορούμε να έχουμε ειρήνη μέσα μας, με τον εαυτό μας, με κανέναν άλλον.


    Δεν υπάρχουν οι σχέσεις. Η μοναδική σχέση που έχουμε είναι αυτή που διατηρούμε ασυνείδητα με το εγώ μας. Αν δεν το αναγνωρίσουμε αυτό και το αποδεχθούμε ως αλήθεια, καμία άλλη σχέση δεν είναι αληθινή, ούτε εφικτή.


    Δεν μπορούμε όλοι να έχουμε αφθονία. Μερικοί μπορούν και έχουν, άλλοι δεν μπορούν και δεν έχουν. Η αφθονία είναι για τους γενναίους, για εκείνους που είναι απόλυτα αφοσιωμένοι στην επιθυμία της καρδιάς τους.


    Μπορείς να υπηρετείς τους άλλους ή τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να έχεις ούτε να κάνεις και τα δύο.

    Τέλος, ποια αντίθετα προτείνεις οτι πρέπει να αποδεχτεί το άτομο;

    Φιλικά
    Μωυσής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ για το σχόλιο Μωυσή,
    η απάντηση δεν χωράει βέβαια σε μερικές αράδες... είναι θέμα προσωπικής εσωτερικής (και εξωτερικής στη συνέχεια) ιδίας Όρασης.

    Η "απλή" απάντηση στο ερώτημά σου είναι:
    η δύναμη της επιλογής, της ελεύθερης βούλησης και το γεγονός ότι είμαστε δημιουργοί στην πραγματικότητα... έχει παρεξηγηθεί και παρερμηνευτεί για να βολεύει τη συνεχιζόμενη ύπνωσή μας.
    Όπως είπε ο Άινσταϊν όμως... δεν μπορείς με τον ίδιο νου που σου δημιουργεί όλα τα προβλήματα (εγώ θα πω "τη συγκεκριμένη θέαση") να τα λύσεις κιόλας (ή να αντιληφθείς μια άλλη θέαση).
    Τέλος, τα αντίθετα είναι ψευδαίσθηση αλλά πολύ χρήσιμη ψευδαίσθηση για να εξελιχθούμε συγχωνεύοντάς τα.

    Όλα αυτά παραμένουν θεωρία και ακατανόητα όμως για τον νου που έχουμε καλλιεργήσει και υπερτροφοδοτήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητή μου, είμαστε συμμαθητές στην ίδια "Σχολή", Εύγε! Ανέστης από το mousaios.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή